woensdag 27 september 2017

Had Wouter Cornelissen Viking DNA?


(update 28 juli 2018 op basis van de laatste resultaten van het onderzoek)


De afgelopen tien jaar is de populariteit van DNA-genealogie snel toegenomen. Dat is te danken aan technische ontwikkelingen, snel groeiende databases en het feit dat de kosten voor veel mensen geen struikelblok meer zijn. Onderzoek naar het Y-DNA is een van de vormen van DNA-genealogie.

In dit blog doe ik verslag van het onderzoek naar mijn Y-DNA. Het geeft de stappen die ik achtereenvolgend in het onderzoek heb gezet en de resultaten die dat opleverde. Daarbij leg ik een aantal begrippen uit die je bij deze vorm van DNA onderzoek tegenkomt. Mijn onderzoek gaat nog door. De komende jaren zal steeds meer informatie in Y-DNA databases beschikbaar komen, als resultaten van uitgevoerde tests. De interpretatie daarvan zal ook bijdragen aan een steeds gedetailleerder beeld van de migratieroute die mijn voorouders in de prehistorie volgden. Misschien zal het op een gegeven moment zelfs aansluiten op wat we inmiddels uit geschreven bronnen weten.

Het papieren onderzoek naar de stam van Wouter Cornelissen van Drie loopt vast bij zijn vader Cornelis Jansen. Bij zijn huwelijk in 1743 is Cornelis afkomstig uit Harderwijk. Daar loopt het spoor tot nu toe dood. Zou DNA-onderzoek misschien iets meer over zijn herkomst kunnen vertellen? Met die vraag startte ik in 2017 mijn DNA onderzoek.


Het Y-chromosoom 

Om meer te weten te komen over de rechte mannelijke lijn doe je onderzoek naar het Y-DNA. Het Y-chromosoom wordt onveranderd doorgegeven van vader op zoon. Of beter gezegd: in de meeste gevallen is het identiek. Soms vindt er een kleine verandering plaats bij het aanmaken van de zaadcel, in een van de miljoenen bouwsteentjes van het Y-chromosoom. De zoon die uit deze zaadcel voort komt geeft zo'n 'mutatie' door aan al zijn mannelijke nakomelingen. Zo zijn er in de loop van duizenden jaren vele veranderingen ontstaan in het Y-DNA, die vaak uniek zijn voor een groep afstammelingen. De eerste die zo'n mutatie droeg kan vele vele generaties geleden geleefd hebben, of slechts enkele generaties.

Het Y-chromosoom ontrafeld. Het bestaat uit 59 miljoen paar bouwsteentjes, chemische stofjes (basen) die afgekort worden met de letters G, C, A en T. Er zijn vaste paren: tegenover een G ligt altijd een C, tegenover een A ligt een T.  (bron)


SNPs en STRs ('Snips' en 'es-tee-ers') 


Er zijn twee soorten 'mutaties' die de DNA-genealogie gebruikt in het verwantschapsonderzoek: SNP's en STR's, in enkelvoud uit te spreken als 'snip' en 'es-tee-er'. Een SNP is een verandering van één bouwsteentje in een van de drie andere typen. In het voorbeeld hieronder is A een T geworden. Man 2 en 3 hebben de standaardwaarde, man 1 heeft de SNP (A > T).  

Het verschil tussen een SNP (single nucleotide polymorphism) en een STR. Bij het lezen en weergeven van de DNA code beperkt men zich tot de naast elkaar gelegen ' letters', één rij dus. Omdat de letters in vaste paren voorkomen is de tegenoverliggende letter altijd bekend (bron)

Bij een STR wordt bij het aanmaken van het chromosoom voor de geslachtscel een combinatie van enkele letters dubbel gekopieerd. Er is als het ware een 'hikje' in het kopieerproces. Ook deze verandering wordt aan de volgende generaties doorgegeven. In de loop der tijd kunnen een of meer van die herhalingen ook verdwijnen. Stel dat in het hierboven gegeven voorbeeld man 2 de standaardwaarde van 6 voor deze STR heeft, dan heeft man 1 er een minder (STR waarde 5) en man 3 heeft er een meer (STR waarde 7).


Keuze van het testbedrijf

Er zijn verschillende grote commerciële spelers die zich met DNA-genealogie bezig houden. Ik koos ervoor om bij het bedrijf FTDNA te testen. Daar had - en heb - ik verschillende argumenten voor.
In de eerste plaats voel ik me het meest comfortabel bij hun privacyverklaring. Zonder je expliciete toestemming zullen ze geen informatie doorsluizen naar derden, zelfs niet als die informatie geanonimiseerd is. Andere aanbieders geef je, wanneer je van hun diensten gebruik maakt, meestal wel de toestemming geanonimiseerd de informatie te delen (c.q. door te verkopen). Ik blijf graag zoveel mogelijk baas over mijn eigen DNA en de informatie die ik hierover al dan niet met anderen deel.
Daarnaast is FTDNA een van de weinige grote spelers die de Y-DNA test aanbieden. Je kunt op het DNA-materiaal dat ze van je opslaan ook later nog testen uit laten voeren, bijvoorbeeld om door te testen aan het Y-DNA of een ander type DNA te laten onderzoeken (autosomaal DNA of mitochondriaal DNA).

Testkit van FTDNA, met borsteltjes en vloeistofhouders 

Bovendien krijg je bij FTDNA een eigen pagina met 'dashboard' en allerlei hulpmiddelen om je resultaten te vergelijken en interpreteren, zoals verspreidingskaarten, chromosoombrowser, etcetera. Je betaalt één maal, voor je test, en vervolgens heb je 'voor eeuwig' toegang tot je eigen pagina. Daar vind je ook informatie over de 'matches', de mensen die zich hebben laten testen, waarmee je meer of minder DNA deelt. Die matches worden dagelijks geactualiseerd: als er een nieuwe match is wordt deze aan jouw resultaten toegevoegd.
En je kunt de resultaten van het onderzoek naar jouw DNA onderbrengen in een van de vele groepen die FTDNA kent: bijvoorbeeld op basis van je haplogroep, je geografische herkomst of je achternaam. Desgewenst kan je zelf een nieuwe groep starten.
Zo levert FTDNA een infrastructuur voor de beoefening van 'citizen science'. Samenwerking van geïnteresseerde burgers bij onderzoek op het gebied van DNA en afstamming. Men maakt daarbij wel onderscheid tussen DNA-genealogie en oud-DNA onderzoek. DNA-genealogie bestrijkt dan de historische periode, waarin er geschreven bronnen zijn waarmee we de DNA verwantschappen kunnen vergelijken. Met oud-DNA onderzoek belanden we in de tijd van voor de geschreven bronnen, de pre-historie.
FTDNA biedt ook de mogelijkheid het resultaat van je test als 'ruwe data' te downloaden, om zelf op te slaan en/of te uploaden naar een andere website, bijvoorbeeld omdat deze andere 'gereedschappen' biedt of een database met een kans op andere 'matches' (DNA verwanten).   


Testproces: stap voor stap inzoomen

Voor de test krijg je een testkit, met borsteltjes en houdertjes met vloeistof om het DNA in te bewaren. Je schrapt met het borsteltje wat wangslijm uit je mond en doet dat met het uiteinde van het borsteltje in de houder. Je krijgt voor elke wang een borsteltje.
Het testen van het Y-DNA gaat (nu nog) meestal in een aantal stappen. Bij elke stap test FTDNA opnieuw je DNA op een aantal kenmerken. Zo zoom je als het ware in op het DNA. Bij elke stap wordt de groep mensen (in dit geval mannen) waarmee je die bepaalde kenmerken gemeenschappelijk hebt steeds kleiner.


Eerste resultaat: haplogroep I1

Als eerste stap liet ik mijn Y-DNA testen op een aantal STR's (bij FTDNA 37, 67 of 111). Ik koos voor 67 STR's of 'markers', 67 bekende punten op het Y chromosoom waar STR's voorkomen. Bij elke STR wordt de waarde bepaald, het aantal herhalingen. Uit die test kwam in mijn geval als veronderstelde haplogroup I1 naar voren. Dit is een beredeneerde schatting op basis van het voorkomen van bepaalde STR waarden in deze haplogroep.


Verspreiding van haplogroup I1 (Eupedia)
Wat is een haplogroep? De oudste gemeenschappelijke homo sapiens voorvader van alle mannen leefde zo'n 60.000 jaar geleden in Afrika. Zijn nakomelingen hebben zich in alle richtingen over de wereld verspreid en worden op basis van de veranderingen die in het DNA optraden verdeeld in hoofdtakken, de haplogroepen, die in de loop der tijd, bij nieuwe mutaties, weer verder vertakten. Haplogroep I1 is naar men nu vermoedt ontstaan in Noord-Duitsland, heeft zich van daaruit verspreid en werd bijzonder 'succesvol' in Scandinavië. In sommige delen van Noorwegen en Zweden heeft bijna de helft van de mannen haplogroep I1. De meest recente gemeenschappelijke voorvader van de I1 mannen leefde zo'n 4600 jaar geleden, 2600 voor Christus dus.

Met de voorlopige bepaling van de haplogroep hebben we niet alle toepassingsmogelijkheden gehad. De geconstateerde waarden kunnen verderop in het onderzoek, opnieuw ingezet worden, nu om verdere takken te onderscheiden.


Tweede resultaat: I1-P109

De volgende ronde van het Y-testen was een SNP test. Die 'snip' test bevestigt of ontkent de veronderstelde haplogroep en kan je verder brengen in de vertakkingen van de 'haploboom'. Elke vertakking wordt gekenmerkt door een bepaalde SNP, een bepaalde mutatie die iedere afstammeling uit die tak heeft, plus elke mutaties uit de hoger gelegen, oudere takken.

Elke SNP heeft een unieke positie op het Y-chromosoom. Het Y-chromosoom telt 59 miljoen baseparen, genummerd van 1 tot 59 miljoen. De mutatie die je indeelt bij haplogroep I1 bevindt zich op positie 15.022.707. De oorspronkelijke C is een T geworden. Om SNP's gemakkelijker te kunnen onthouden hebben ze een letter-cijfer combinatie gekregen. In dit geval M253.
In de tweede testronde werd het Y-DNA getest op een speciaal pakket van 174 SNP's waarmee I1 (gekenmerkt door SNP M253) bevestigd zou kunnen worden en verdere vertakkingen van I1 gevonden konden worden.

Van de 174 geteste SNP's bleken er 31 in mijn Y-chromosoom voor te komen. Dankzij deze test kon ik dieper doordringen in de vertakkingen van haplogroep I1, tot aan P109. Deze SNP is in 2008 'ontdekt' en geregistreerd als het begin van een nieuwe 'subclade' of vertakking van haplogroep I1.

Fragment van de boom van haplogroep I1, met vertakkingen tot aan subclade P109 (volgens Eupedia).  

De meest recente gemeenschappelijk voorvader van tak P109 leefde naar schatting 3400 jaar geleden, dus rond 1400 voor Christus. Die schatting is afgegeven door het bedrijf YFull, dat een 'philogenetische boom' van Y-DNA bijhoudt. Die boom groeit op basis van testresultaten die binnenkomen. Regelmatig worden nieuwe takjes toegevoegd. Dat geldt ook voor de vertakkingen van I-P109 (zie I-P109 bij YFull).


Geografische oorsprong P109

Waar ligt de oorsprong van P109? Met andere woorden, waar leefde de eerste voorvader die deze mutatie had?  Er is een speciale FTDNA projectpagina voor deze subtak van haplogroep I1, en daarnaast hebben de beheerders van dat project ook een besloten Facebook pagina opgezet. Op de P109 projectpagina zijn op dit moment de testresultaten van 484 mannen opgenomen.

Herkomstplaats van de oudst bekende voorvader van dragers van P109 die zich lieten testen bij FTDNA 

De deelnemers aan het project hebben informatie over hun oudst bekende voorvader aangeleverd, waar en wanneer hij leefde. De ene onderzoeker is wat verder terug in de tijd gekomen dan de ander, afhankelijk van de beschikbare geschreven bronnen. Dat varieert van de vijftiende tot de negentiende eeuw.
Bovenstaand kaartje laat de geografische spreiding zien van deze oudst bekende voorvaders. Ze bestrijken een groot deel van Europa, maar er zijn wel concentraties waar te nemen, in Zweden, Denemarken, Engeland, Schotland, Ierland, Noord-West Frankrijk en Servië-Kroatië.


Viking voorouders?

De beheerders van de P109 projectpagina hebben op dit moment op basis van hun analyse van de testresultaten de hypothese dat de oorsprong van deze subtak in de zuidpunt van Zweden ligt, in Skåne. Daar zou dan dus in de Bronstijd, zo'n 1400 voor Christus, de eerste P109 drager (waar ik van afstam) hebben geleefd.
Vanuit de Scandinavische oorsprong heeft P109 zich vervolgens verspreid over delen van Europa. De website Eupedia, waar veel informatie te vinden is over de verschillende haplogroepen en hun migratiegeschiedenis, ziet P109 als een vooral Zuid-Scandinavische subtak, die aanwezig is in al de gebieden waar de Deense Vikingen zich vestigden.

Vikingtochten 800-1000 (Jean Manco, Ancestral Journeys (London 2015) 243)  

Conclusie zou dan kunnen zijn dat iedereen die nu getest wordt op P109 Viking voorouders heeft, afstamt van Deense Vikingen. Maar dat is te kort door de bocht. Dat beeld zal misschien in hoofdlijnen kloppen, maar op individueel niveau kan de migratiegeschiedenis een ander patroon vertonen.
De 'Vikingtijd', de periode waarin de Vikingen het meest actief in hun schepen over Europese wateren reisden valt tussen 800 en 1000 na Christus. In die tijd deden ze ook Nederlands grondgebied aan, om er handel te drijven, strooptochten te houden, of zich enige tijd te vestigen. De belangrijke handelsnederzetting Dorestad (Wijk bij Duurstede) werd herhaaldelijk geplunderd en groepen Vikingen hadden korte tijd bezittingen in Walcheren, Kennemerland en de Betuwe, en ook in (het Duitse) Ost-Friesland vestigden zij zich. Waar zij handel dreven, op strooptocht waren of zich vestigden zullen de Vikingen ook hun genetische sporen nagelaten hebben.    
Maar de P109 voorouder die Scandinavië verliet kan dat ook voor of na de Vikingtijd gedaan hebben. En de opeenvolgende Y-DNA voorouders kunnen allerlei migratieroutes gevolgd hebben, rechtstreeks naar Nederlands grondgebied vanuit Scandinavië, of via allerlei omwegen.

In het individuele geval van mijn rechtstreekse mannelijke lijn weten we dat de eerste gedocumenteerde voorouder Cornelis Jansen in 1743 in Garderen trouwde, in Drie woonde en afkomstig was uit Harderwijk. Tussen deze papieren voorouder en de eerste P109 DNA-voorvader liggen ruim 3000 jaar, ofwel zo'n honderd generaties.
Cornelis zou bij wijze van spreken af kunnen stammen van een Viking die in de tiende eeuw een zoon heeft verwekt in de Betuwe, maar ook van een Noorse of Engelse zeeman die in de zeventiende eeuw de Amsterdamse haven aandeed, een Normandische Hugenoot, of van een Ost-Fries die in de achttiende eeuw naar Harderwijk trok. Deze hypothetische voorbeelden gaan allemaal terug op die ene voorouder waarmee P109 begon, maar de migratieroute verschilt per afstammingslijn.


De ultieme test: Big Y

Zoals we zagen ligt er drieduizend jaar tussen de papieren stamvader Cornelis Jansen en de eerste P109 voorouder, die mogelijk in het zuiden van het tegenwoordige Zweden leefde. Door verder Y-DNA onderzoek heb ik de afstand in tijd inmiddels nog wat kunnen verkleinen.

Sinds enkele jaren is het mogelijk om met nieuwe technieken een chromosoom of zelfs het hele genoom (alle chromosomen samen) tegen betrekkelijk lage kosten te analyseren. Dit heet 'next generation sequencing' ofwel NGS. Zo kan je voor genealogische doeleinden het 'hele' Y-chromosoom laten analyseren. In de praktijk gaat het om het gedeelte van het Y-chromosoom dat zich nu voor dit onderzoek leent, zo'n 16 miljoen baseparen. Die worden vergeleken met de standaardwaarden. FTDNA biedt dit aan als de 'Big Y test'.
Het resultaat van het Big Y onderzoek is een overzicht van SNP's en STR's in het geteste Y-chromosoom. Van de bekende STR's krijg je de waarde (het aantal herhalingen). Daarnaast krijg je een overzicht van alle SNP's, alle posities op het geteste deel van het Y-chromosoom waar de waarde verschilt van de standaard. De meeste van die SNP's zijn al bekend en hebben een code gekregen (zoals in mijn geval M253 of P109).
Uit de Big-Y test komt bij elke test een klein aantal 'novel SNP's' tevoorschijn. Deze zijn zo nieuw dat ze nog geen afzonderlijke letter-cijfercode hebben gekregen. Sommige zijn al wel recentelijk bij een of meer andere testers gevonden, andere zijn echt nieuw en voor het eerst opgedoken in een testresultaat. Dat zijn persoonlijke SNP's, tenminste dat zijn ze voorlopig. Naarmate meer mannen zich laten testen zullen anderen tevoorschijn komen die deze SNP's ook hebben.
Op basis van de bekende SNP's kan je plaats in 'haplotree', de eindvertakking volgens de huidige stand van onderzoek, misschien nog wat preciezer aangeduid worden.


Derde testresultaat: I-Y14999 en I-FGC21812

Er was in deze testfase voor mij nog een alternatief voor de Big Y test. Ik had nog wat verder kunnen testen met opnieuw een SNP-pack, nu speciaal voor P109. De beheerders van de FTDNA P109 groep raadden dit af. Zij konden nu al met redelijke zekerheid voorspellen, op basis van mijn SNP-test resultaten, gecombineerd met bepaalde STR-waarden, dat dit subtak Y14999 zou worden. Deze subtak is ook wel bekend met de benaming Y15520. Daarom spaarde ik nog wat door en bestelde half juni 2017 de Big-Y test. Er was nog voldoende DNA van mij bij FTDNA aanwezig, dus ik hoefde niet opnieuw een testkit op te sturen.

Herkomstplaats oudst bekende voorvader van dragers van eind SNP I-FGC21812
Half september kwam de uitslag. De eind-SNP, de kleinste vertakking, was nu I-FGC21812. Dat is een subtak van Y15520 (ofwel Y14999). De beheerders van P109 hadden dus gelijk. Geschat wordt, door het bedrijf Y-full, dat de meest recente gemeenschappelijke voorvader van I-Y14999 zo'n 2200 jaar geleden leefde. De vertakkingen van de Y boom naderen in mijn geval zo het begin van onze jaartelling. De website van FTDNA gaf bovenstaand kaartje van de spreiding van dragers van FGC21812. De P109 projectgroep geeft er nog twee meer, een van onbekende herkomst, en één in Italië.


Update 2018: Y37415 na herberekening door FTDNA  

FTDNA heeft in het voorjaar van 2018 een herberekening doorgevoerd van alle Big Y tests. Resultaat was dat FGC21812 drie subtakken kreeg. Zo is de Y-boom nog weer wat verder vertakt. Ik behoor in de boom van FTDNA tot één van die drie subtakken: Y37415. De SNP Y37415 bevindt zich op positie 9.804.826 van het Y chromosoom. Oorspronkelijk zit op deze positie van het Y chromosoom een C, bij mij is dat een A. Bij FTDNA is de voorlopige eind-SNP dus Y37415, het "eindstation" van het onderzoek voor dit moment.
  
Subtak Y37415 in de Y-boom van FTDNA


Big Y data ook ondergebracht bij YFull

Mijn FTDNA gegevens heb ik ook bij YFull ondergebracht. Het bedrijf YFull richt zich speciaal op de ondersteuning bij de interpretatie van de gegevens die verkregen zijn uit "next generation sequencing" zoals Big Y van FTDNA, waarbij een groot deel van het Y-DNA is geanalyseerd. Het biedt meer ondersteuning bij de interpretatie van je gegevens dan FTDNA en je kunt er matches vinden met verre verwanten die bij andere bedrijven testten. Voor een paar tientjes kan je de "ruwe data" van FTDNA uploaden naar YFull en daar laten analyseren.

Subtak van Y14999 in de haplotree van YFull, september 2017. De tabs aan de bovenzijde geven van rechts naar links de steeds groter wordende takken van de boom (met de SNP' waaraan ze hun naam ontlenen)   

Na het insturen van mijn data plaatste YFull me voorlopig (als gegevensset YF10993 'new', zie hierboven) in de tak Y14999. Dit in afwachting van de nadere analyse van de data. YFull heeft geen subtak FGC21812 in de boom. YFull zag FGC21812 niet als afzonderlijke tak, vanwege de 'instabiliteit' van de SNP. FTDNA denkt hier dus anders over en vindt FGC21812 stabiel genoeg (goed genoeg waarneembaar bij de verschillende testers).

Plaatsing in de Y-boom van Yfull, stand juli 2018. De leden van tak Y37108 delen vier SNP´s. 
Na een maand volgde de uitslag van de nadere analyse van YFull. Ik kreeg een plaats in de subtak Y37108, samen met iemand met Ierse roots. Uit mijn deelname aan de P109 projectgroep van FTDNA weet ik dat het hierbij gaat om een afstammeling van Joseph Hunter (Monaghan, Ierland 1772 - Ontario, Canada 1837). Dat is dus op dit moment mijn 'closest match'. Mijn héél verre Ierse achterneef zat bij YFull aanvankelijk alleen in het nog ongesplitste deel van de Y14999 tak, de 'root' (vandaar het sterretje achter Y14999 in bovenstaande afbeelding). Door het beschikbaar komen van mijn gegevens kon een nieuwe tak voor ons samen gemaakt worden. We delen namelijk behalve alle andere SNP' uit de lagere takken van haplogroup I1 vier SNP´s die alleen bij ons beiden gevonden zijn. Eén daarvan is SNP Y37415, waaraan deze tak bij FTDNA zijn naam ontleent. Het "eindstation" is bij FTDNA en YFull voor dit moment dus gelijk, ook al heeft de eindvertakking een andere naam gekregen. De tussenstap FGC21812 slaat YFull over.
De schatting is dat de tak Y37108 zo'n 2400 jaar geleden is ontstaan en dat de meest recente gemeenschappelijke voorvader van Joseph Hunter en mij zo'n 1800 jaar geleden leefde. Hij al dus in de eerste eeuwen van de jaartelling hebben geleefd, mogelijk nog in Scandinavië.


Maar .... zijn de papieren en biologische stamreeks wel aan elkaar gelijk?

Ik ging er bij mijn Y-DNA onderzoek vooralsnog vanuit dat de juridische en biologische stamreeks tot aan Cornelis Jansen identiek zijn. Dan zouden alle afstammelingen van hem hetzelfde Y DNA moeten hebben als ik. Maar daarvoor had ik natuurlijk geen honderd procent zekerheid.
In de rechte mannelijke lijn zou er ergens een zoon kunnen zijn waarvan de papieren vader niet de biologische vader is, voortgekomen uit een voorechtelijke of buitenechtelijke relatie van de moeder. Een zogenaamd 'koekoekskind'.
Een Y-DNA test van een mannelijke nakomeling van Maas Woutersen van Drie (1782-1861) zou de lijn in ieder geval tot en met diens vader Wouter Cornelissen van Drie (1753-1836) kunnen bevestigen. Zelf stam ik namelijk af van een andere zoon, Cornelis Woutersen van Drie (1787-1833). Daarmee zouden we aantonen dat Cornelis en Maas broers waren en dat al hun biologische nakomelingen in mannelijke lijn het zelfde Y DNA profiel hebben.
Neef John van Drie uit de Verenigde Staten was bereid zich te laten testen. Hij stamt af van Maas Woutersen van Drie. Voor deze controle hoefde hij maar twee stappen te zetten in het testproces. Hij testte eerst Y37, dus op 37 markers. Het resultaat liet zien dat deze 37 markers identiek waren aan die van mij. Daarmee zag het er naar uit dat we inderdaad het zelfde Y DNA hebben.
Om er zeker van te zijn dat dit inderdaad zo is testte John ook nog op twee van de SNP´s uit de kleinste vertakkingen: Y15520 en FGC21812. Hij testte op beide SNP´s positief. Bingo dus!
Dit betekent dat de resultaten van mijn Y DNA onderzoek van toepassing zijn op de stam Wouter, op alle afstammelingen in mannelijke lijn van Wouter Cornelissen van Drie en dat hun voorlopige eindstation in deze zoektocht dus tak Y37415 is.


Toekomstperspectief: novel SNP's

Na de Big-Y test en het onderbrengen bij YFull van mijn data is het eindstation nu dus tak Y37415 (ofwel Y37108). Zo ben ik na de eerste test in enkele stappen bijna 3000 jaar richting het heden gekomen, tot in de eerste eeuwen van onze jaartelling. Maar we zijn daarbij nog wel 18 eeuwen verwijderd van het heden.
Kunnen we nog dichterbij komen in de tijd, misschien zelfs tot de periode waarin we de gevonden informatie aan geschreven bronnen kunnen controleren? Dat is afhankelijk van nieuwe testresultaten, van anderen die zich laten testen.
BigY heeft bij mijn test 11 zogenaamde "novel SNP's" opgeleverd. Dat zijn SNP's die ik niet deel met de afstammeling van Joseph Hunter en die dus uniek zijn voor mij. Ze zijn in de afgelopen 18 eeuwen ontstaan. Genetici gaan er vanuit dat zo'n SNP (mutatie) gemiddeld eens in de honderdveertig jaar optreedt. Bij mij ligt dat gemiddelde dus wat hoger (circa 165 jaar).
Het wachten is nu op iemand die test en daarbij ontdekt dat hij behalve alle andere SNP's ook nog enkele "novel SNP's "met mij deelt. Die man is dan dus nauwer aan mij verwant dan Joseph Hunter. Stel dat hij vijf van de novel SNP's met mij deelt dat zijn we ineens beland bij een gemeenschappelijk voorvader die rond het jaar duizend leefde.

Nieuwe onderzoeksresultaten kunnen het oude DNA uit de prehistorie zo steeds dichter naar onze tijd brengen, tot er een andere Y-DNA-verwante familie tevoorschijn komt, misschien zelfs net als mijn familie Van Drie van de Veluwe. Dat hoeft geen utopie te zijn. Er moeten alleen veel meer mannen Y-DNA onderzoek laten doen, waarmee de databases groeien en de trefkans groter wordt.

Afwachten dus en regelmatig op mijn persoonlijke pagina bij FTDNA kijken of er nieuwe matches zijn.


9 opmerkingen:

  1. Interessant en duidelijk geschreven verhaal Rob. Vraagje, moest je alvorens je BigY bij FTDNA kon uitvoeren niet eerst upgraden naar Y111?

    Gr EJ Blom

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank voor de positieve feedback. Nee, upgrade van Y67 naar Y111 was niet nodig.

      Verwijderen
  2. Thanks for the great information, Rob. I'm Joseph Hunter's 3g-granddaughter.
    Joan Hunter

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hi Joan, If you send me an e-mail (vandrie.rob[at]gmail.com) I can give you some additional information.

      Verwijderen
  3. Interessante beschrijving van je genetische zoektocht. Dank daarvoor Rob! Nu moet ik zelf nog de stap zetten.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo Rob,
    Zou mijn zoon hetzelfde DNA hebben? Of moet het een rechtstreekse mannelijke lijn zijn?
    Carla Hondius-van Drie

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Y-DNA vererft inderdaad van vader op zoon. Hij heeft dus het Y-DNA van zijn vader.

      Verwijderen
  5. Hi Rob, You are going to start seeing a bunch of Ramirez de Arellanos showing up at FGC21812/ Y15520. I have a hunch about all of us that I'd like to share with you via email. upstateken@gmail.com.
    Ken Ramirez de Arellano.

    BeantwoordenVerwijderen